Een heerlijk vertrouwd moment is het, elke ochtend weer, wanneer ik mijn winkel aan De Lind 15 binnenstap. Hier ligt mijn ziel en zaligheid. Wat ik altijd heb willen ondernemen ligt hier aan mijn voeten. Betekent veel geven. En begint dagelijks, steevast met vroeg opstaan. Een aardig lijstje ‘to do’ werk ik dan af en dat stopt pas in de late uurtjes. Als ’s morgens om kwart voor 6 de wekker gaat, sta ik plichtmatig op. Naast mijn werk wil … moet! … ik, buiten openingstijden, ook met lichaam en geest bezig zijn. Het zijn de enige momenten daarvoor. Uit een soort van plichtsbesef naar mezelf toe, sleur ik me en scheur ik vervolgens naar mijn personal trainer. Na een uur afraggen aan toestellen plus een liter water staan de eerste vinkjes:
√ Conditie: aan gewerkt.
√ Cortisone gehalte: top. Helemaal stressbestendig en volop immuun voor irritaties.
√ Vochtinname: op schema. Nog een liter te gaan.

Check, hier hoef ik de komende 23 uur niet meer aan te denken.

De ouderwetse deurbel klingelt ook voor mij om te melden dat ik er ben! Mijn zintuigen worden meteen al geprikkeld door de geur van koffiekoekjes vermengd met koffiebonen en chocolade. De oase van rust doorbreek ik met het aanzetten van de jazzmuziek. Fijn, nog even een half uurtje alleen in de winkel zijn, alvorens de reuring weer begint. Ik laat alvast een bonbon, gevuld met cranberries, op mijn tong smelten. Voorproeven is nu eenmaal een gelukkig onderdeel van mijn vak!

Nadat mijn meiden goedgezind zijn binnengedruppeld, we op de hoogte zijn van elkaars laatste gebeurtenissen, is het gedaan met mijn meditatiemoment. De gezelligheid van opstarten begint. Samen maken we de keuken in gereedheid en zetten cappuccino’s, espresso’s, koffies met of zonder grote toef slagroom.
Weldra druppelen de eerste vroege vogels binnen. Fijn om te zien dat iedereen zich hier op zijn of haar gemak voelt. Sommigen lezen hier alleen de krant of zitten weggedoken in een boek, komen met een vriendin om de week door te nemen of hebben iets zakelijks te bespreken. Dat is mij zoveel waard, het gemengde gezelschap dat mijn winkel weet te waarderen. Tussen de bedrijven door zie ik kans om zelf ook een stuk brood, een verloren wortel of komkommer naar binnen te werken. De dagelijkse hoeveelheid voeding op de ‘to do’ lijst schraap ik meestal op die manier bij elkaar.

Een ander moment van voldoening krijg ik van de vitrine met macarons en hoge taarten met kleurige marsepein, frambozen en chocolade. De plek waar bezoekers de oh’s en ah’s slaken en hun positieve keuzestress duidelijk zichtbaar is. Smullen als ik de sprankeling in hun ogen zie, het niet kunnen kiezen en denkbeeldig een gedachtenwolkje zie opstijgen om het lijnen dan maar weer morgen te hervatten of een extra afspraak met de sportschool in te lassen. Andermans ‘to do’ lijstjes zullen vast niet anders zijn, stel ik me gerust.

Na de dag als ondernemer van zoet en hartig te hebben afgerond, ga ik verder als moeder en echtgenote. Tussendoor als maatje van de hond, niet te vergeten! Zodra ieder zijn verdiende aandacht heeft gekregen, sluit ik, letterlijk, te elfder ure de dag af met nog een uurtje voor mezelf. Nog even de laatste mails, appjes en sociale media doornemen en beantwoorden om het lijstje van de dag netjes weer af te sluiten. Soms ook een telefoontje zodat iedereen verder kan! Ondertussen oma handen en voeten krijgend van het badwater.

Lange dagen, maar dubbel en dwars waard. Genieten als gasten zich in mijn habitat thuisvoelen, steeds weer terugkomen en mij op hun beurt bijzonder laten voelen.

Welterusten!
Saranne

Saranne Oisterwijk - blog Dagelijkse Praktijk 2018